എന്നിട്ടും... കവിത..............

എന്റെ സുഹൃത്തിൻറെ ഒരു ചെറിയ കവിതയിൽ എന്റെ ഈ യാത്ര തുടങ്ങുകയാണ് ........

എന്നിട്ടും...


മനസ്സിൽ നിന്ന് മുള്ളുകൾ പിഴുതെറിയുന്തോറും
കൂർത്ത ശരങ്ങളായവ വീണ്ടും മുറിവേൽപ്പിക്കുന്നു,
ഏറെ ഇഷ്ടം നിന്നെയെന്നവൻ കളവു പറഞ്ഞപ്പോഴും
മറിച്ചൊന്നും  പറഞ്ഞതില്ല ഞാൻ,
സത്യം അതല്ലെന്നറിയാമായിരുന്നിട്ടും.

സ്നേഹം ദൈവമെന്നും ദൈവം സ്നേഹമെന്നും
പഠിപ്പിച്ചവർക്കു  തെറ്റില്ലെങ്കിൽ,
എന്റെ  സ്നേഹവും ദൈവീകമല്ലേ ?

മറന്നു തുടങ്ങിയ താളുകൾ മെല്ലെ വീണ്ടും തുറക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴും
മറിച്ചൊന്നും  പറഞ്ഞില്ല ഞാൻ,
എന്റെ താളുകൾ മറയ്ക്കാൻ ആണതെന്നറിയാമായിരുന്നിട്ടും.

വെളിച്ചം ദുഃഖമെന്നും, തമസ് സുഖപ്രദമെന്നും
പറഞ്ഞ മാഷിനു തെറ്റിയില്ലെങ്കിൽ,
ഈ  ഇരുട്ടും എന്റെ മിഴികളെ നനക്കുന്നതെന്തേ ?

ഇരുൾ മൂടിയ വഴിയിലൂടവൻ വെളിച്ചവുമായ് നടന്നപ്പോഴും
മറിച്ചൊന്നും  പറഞ്ഞില്ല ഞാൻ,
അവൻ കൊണ്ടുപോയതെൻ 
ജീവതേജസാണെന്നറിയാമായിരുന്നിട്ടും.